Wat zijn wateraders?

…en wat doen ze?

De ervaring leert dat de uitstraling van onderaardse waterlopen in het algemeen schadelijk is. Door de wrijving van de moleculen onderling en tegen de wanden van de ader komen er ionen vrij, die schadelijk kunnen zijn. Ook kan er radongas vrijkomen wat voor een radioactieve lading ( vanuit de natuur ) zorgt. Men kan geen duidelijk omschreven antwoord geven, welke ziektes en of kwalen de negatieve uitwerking van een waterader geeft.

De uitwerking van schadelijke wateraders heeft er alle schijn van, dat hun eigenaardige uitstraling de cellen van een levend wezen meer of minder hinderen in hun opbouw en herstelwerk. Om de redenen:
Dat aangeboren of natuurlijke ziektes erdoor schijnen te verergeren, en de vatbaarheid voor een bepaalde ziekte erdoor schijnt te vergroten. Het immuunsysteem wordt daardoor voortdurend ondermijnd. Ook zou je kunnen zeggen dat de zwakke plek van het levende wezen het meest vatbaar is en daar de eerste klachten ontstaan.

Wat dus onbetwistbaar aangenomen kan worden is, dat boven een onderaardse waterader de assimilatie minder goed is, en dat daardoor het herstel van weefsels vertraagd en of geheel belemmerd wordt. Dat het zenuwstelsel een stoornis ondergaat, die niet hevig, maar niet minder gevaarlijk is en op de lange duur noodlottig kan worden. Het lichaam verliest constant wat van zijn levenskracht.